Mooiste/slechtste ervaringen met de trein.

[overweg13]

Dan zijn inderdaad prettige ervaringen die met de huidige mentaliteit eigenlijk niet meer mogelijk zijn. De treinbegeleiders zullen nog wel lovenswaardige pogingen ondernemen, maar ze botsen dan op de muren van de verkeersleiding. Verleden jaar kwamen we zo in Libramont aan uit Virton: toen wij binnenreden vertrok de trein naar Brussel, ondanks telefoontje(s!) van de tbg; ze was er zelf verbolgen over.
En ik vroeg ooit eens om de IC naar Luxemburg te laten stoppen n Haversin omdat we in Brussel-Zuid de aansluiting gemist hadden en de ochst perron belde met dispatch?/seinhuis? en we kregen onze stop.
Tegenwoordig kan niets meer. Empatisch vermogen is onbestaande bij het personeel dat veilig opgesloten zit in hun bunkers en de tbg zijn daar evengoed de dupe van. Overigens is het waarschijnlijk niet zozeer empatisch vermogen, maar de druk van strakke reglementeringen die er niet op gericht zijn de reiziger tegemoet te komen.

[traxie]

Ik moet zeggen dat de rol van infrabel niet onderschat kan worden, als zij njet zeggen is het ook zo, hun oogpunt is immers het verkeer veel meer dan de reiziger. Maar de meeste andere argumenten gaan ook wel op. Het komt er op neer dat eigen initiatief vaak ontmoedigd wordt.

[overweg13]

Ik besef ook wel dat het allemaal niet zo simpel is. In Leuven heb ik ooit eens een ochst horen zeggen: als we op aansluiting laten wachten, krijgen we klachten en als we het niet doen ook. En dan dekken strakke regels natuurlijk personeel en Infrabel (dat toen trouwens nog niet bestond). Het is zelfs nog ingewikkelder dan dat: zeker als je zoals wij wel eens ingewikkelde verbindingen nodig hebt, kan het best zijn dat een gewachte aansluiting verderop betekent dat de bus al vertrokken is, omdat die niet gewacht heeft.

[jens123]

Nu soms wordt er ook wel eens iets gedaan zonder Brussel te verwittigen. Ik deed in het weekend (wel 5 jaar geleden) de laatste IC trein van Brussel naar Lokeren. Ik had reizigers mee die eigenlijk naar Luik moesten. Als ik niks had ondernomen waren zij gestrand in Dendermonde. Heb toen met de machinist onderling kunnen regelen om even te stoppen in Asse zodat ze nog met de laatste stoptrein terug konden naar Brussel en zo nog de laatste IC naar Luik konden halen. Die mensen waren mij enorm dankbaar (en er heeft nooit een haan naar gekraaid).

[Freken]

Nu soms wordt er ook wel eens iets gedaan zonder Brussel te verwittigen. Ik deed in het weekend (wel 5 jaar geleden) de laatste IC trein van Brussel naar Lokeren. Ik had reizigers mee die eigenlijk naar Luik moesten. Als ik niks had ondernomen waren zij gestrand in Dendermonde. Heb toen met de machinist onderling kunnen regelen om even te stoppen in Asse zodat ze nog met de laatste stoptrein terug konden naar Brussel en zo nog de laatste IC naar Luik konden halen. Die mensen waren mij enorm dankbaar (en er heeft nooit een haan naar gekraaid).

Vorig jaar in Gent een quasi identieke situatie, de laatste trein naar De Panne met halte in De Pinte (of Deinze?) was afgeschaft bij de minimale dienstverlening. RDV weigert om de IC naar Poperinge bijkomend te laten stoppen dus werd er maar buiten het boekje met de boordchef en treinbestuurder geregeld om eens extra te halteren. Reizigers en personeel tevreden, en in Brussel hadden ze het wellicht niet eens door.

[SteC]

Goeie ervaringen:

- De trein-tram-bus dagen als kind. Zo reisden we een hele dag dwars door het land, dikwijls op de kleine lijnen in de Ardennen waar toen nog veel oud dieselmateriaal reed.
- Als 14-jarige met de Intersoc naar Zweizimmen. Voor het eerst de zonsopkomst tussen de bergen zien vanuit een (oranje) I10 is wel heel speciaal.
- Als 18-jarige voor het eerst op kot in Nederland. Het was ergens eind augustus en extreem heet. In die tijd (2001) waren ze in Antwerpen nog druk aan het bouwen. Toen ik uit de trein (I11) stapte was de hitte als een muur die op mij af kwam, een gevoel dat ik nooit vergeten ben. In de Benelux alle raampjes open en iedereen uitgeteld op een zitje.
- 2005, Toulouse-Barcelona met de Talgo en dan via Latour-de-Carol terug. De Talgo was best wel een speciale ervaring.

Slechte ervaringen

- De grote drukte, veel vertraging en vele pannes met de benelux begin jaren '00 op vrijdagnamiddag. Je wist wanneer je vertrok, maar je wist nooit wanneer je thuis kwam. Soms werd de trein dan afgeschaft en werd je met veel te veel mensen in de stoptrein van Roosendaal naar Antwerpen gepropt.
- De Nederlandse DDMs in dezelfde tijd. Extreem smerig en afgeleefd, ondanks dat ze nog niet zo oud waren.
- De Fyra-tijden en de overvolle stoptrein van Roosendaal naar Antwerpen in die tijd.

[klaas]

Slechtste ervaring:

In juli 2020 met de fiets op reis geweest in de Ardennen. Rond 14 uur aangekomen in het station van Rochefort-Jemelle, en daar de trein richting Brussel willen nemen. Maar helaas waren alle (4!) fietsplaatsten op de trein al bezet, dus werden we geweigerd door de TBG. Nog een uurtje gewacht dan maar... om weer hetzelfde tegen te komen. En opnieuw, en opnieuw, en opnieuw... Na ruim zes uur wachten in het station, bij het aankondigen van de laatste trein, dan maar eieren voor ons geld gekozen: de fietsen vastgelegd in de fietsenstalling, zonder fietsen naar huis en die dan later per auto gaan ophalen.

Dan was ik op zijn zachtst gezegd not amused . Ik kon (en kan) er niet bij hoe de NMBS een van de meest toeristische lijnen van het land laat rijden zonder fietsafdeling de naam waardig, goed wetende hoe groot de vraag ernaar is.

PS: Toen niet aan gedacht, maar zouden we hiervoor ook een terugbetaling kunnen aanvragen? We hebben uiteindelijk een vertraging van zomaar eventjes 360 minuten opgelopen... (De fietstickets waren toen gratis als ik het mij goed herinner, dus het gaat dan enkel over ons ticket)


Mooiste ervaring (althans binnen België):

De prachtige L42 vanaf Vielsalm richting Luik gespoord, toen er nog I6'en op deze lijn reden. De eerste keer dat de trein in België voor mij een reis op zich was.

[ovspotter_be]

Maar helaas waren alle (4!) fietsplaatsten op de trein al bezet, dus werden we geweigerd door de TBG.

Het kan zijn dat de reglementering ondertussen gewijzigd is, maar ik ben zelf treinbegeleider en in mijn opleiding werd uitdrukkelijk vermeld dat fietsers niet mogen geweigerd worden indien alle fietsplaatsen bezet zijn.
Ik heb zelf ook al een paar keer scoutsgroep van 10 à 15 personen met fiets meegehad, en dan wordt het proppen maar meestal lukt het wel.

[klaas]

Ik neem regelmatig de fiets mee op de trein, soms alleen, soms in kleine of grotere groep, en helaas is het schering en inslag dat je geweigerd wordt. En soms snap ik het ook wel: als je op het perron al vijf andere fietsers ziet staan en er rijdt één stel MS96 binnen, dan weet je dat het moeilijk wordt.

Maar uiteindelijk heb je vooral geluk nodig met de goodwill van de TBG: volgens de ene passen er 10 a 12 fietsen in de multifunctionele ruimte van een M6, terwijl we er ooit met 35 (!) ingestaan hebben (en de TBG hielp zelfs met inladen ). En ik ben ooit als enige fietser geweigerd op een (bijna lege) MS96 omdat deze volgens de TBG geen fietsplaatsen had.

Soms is het gewoonweg zo frustrerend dat je een ticket koopt en niet weet wanneer je zal aankomen (als je al op je bestemming geraakt). Ik hoop dat de NMBS daar toch ooit eens een beleid over uitschrijft.

Eerlijk is eerlijk: de BikeOnTrain-planner helpt al wat, en vermindert de discussie over hoe veel fietsen er nu net op een trein kunnen, maar echt vlot gaat het nog meestal niet...

[klaas]

Het kan zijn dat de reglementering ondertussen gewijzigd is, maar ik ben zelf treinbegeleider en in mijn opleiding werd uitdrukkelijk vermeld dat fietsers niet mogen geweigerd worden indien alle fietsplaatsen bezet zijn.

Op de website staat nu vermeld:

Het aantal fietsplaatsen is beperkt. Als de voorziene plaatsen voor fietsen reeds bezet zijn, ben je verplicht om de volgende trein te nemen.

Kunnen we dan concluderen dat het fiets-op-de-trein-beleid er dan zelfs op achteruitgaat? Zou wel heel spijtig zijn.

[overweg13]

Het volgende is echt gebeurd. In 1990 was ik nog volop actief als bestuurslid van de toenmalige ttb en kwam ik dus regelmatig in contact met de mensen die het toen bij de NMBS voor het zeggen hadden. Mijn collega's wisten dat ook en twee ervan - klastitularissen van 3dejaars - wilden een fietstocht organiseren als afsluitende schoolreis, maar het mocht iets speciaals worden, meer dan een lus van 40 à 50 km in eigen streek. Alsof het allemaal niets was, wilden ze een fietstocht uit bijv. Doornik naar Halle en ze kwamen bij mij terecht om te zien of ze per trein naar Doornik zouden kunnen reizen en dan per fiets terugkeren. Ik zei meteen dat het onmogelijk zou zijn om dat te realiseren met een 40-tal fietsen en dat een speciale trein uitgesloten was, want veel te duur.
Maar ik waagde mijn kans toch en tot mijn grote verrassing werd de toestemming gegeven om met IC 759 naar Doornik te sporen. Zelf dacht ik dat ze die dan zouden versterken met één of twee bagagerijtuigen, die toen nog ter beschikking stonden, al vroeg ik me wel af hoe ze dat zouden doen, want die IC's bestonden toen uit TD M4. Het begon al goed (echt!) want de pubers werd een moeizame tocht met de fiets aan de hand naar spoor 2/3 bespaard: de trein zou uitzonderlijk vertrekken van spoor 1, dus zonder gebruik te maken van een tunnel. Tot mijn grote verbazing bestond die IC die dag uit zijn gewone stamenstelling: M4 ADx + 4B. Die fietsen moesten dus in een gewoon rijtuig vervoerd worden. Onnodig te zeggen dat het "laden" wel wat om het lijf had: de fietsen moesten niet alleen op de platforms maar ook in de passagiersruimte gestald worden. Maar met wat moeite lukte het toch: HLE 2110 (met 52292 vol met fietsen) haalde Doornik met amper 5 minuten vertraging.
Zelf kwam ik als een soort haut le pied (fietsen is nooit aan mij besteed geweest) terug met hetzelfde rijtuigenstel. En ja, voor de scholieren en hun begeleiders werd het een geslaagde en zeer speciale uitstap.

[klaas]

Prachtig om zo'n verhaal te horen. Maar evenzozeer spijtig dat dit nu nooit meer mogelijk zou zijn (althans het op voorhand toestemming krijgen)